Πέντε μήνες μετά τον χαμό της γυναίκας του από καρκίνο, ο χρυσός Ολυμπιονίκης Πύρρος Δήμας, ανοίγει την καρδιά του μιλώντας μεταξύ άλλων για τη νέα του ζωή στο Σικάγο, τα παιδιά του, τον πόνο, τον ρατσισμό, την Χρυσή Αυγή και την πολιτική.
Tι θα λέγατε σε έναν 18χρονο που θα ψηφίσει πρώτη φορά και σκέφτεται να υποστηρίξει τη Χρυσή Αυγή;
«Θα του έλεγα ότι είναι ένα από τα λάθη που δεν τα συγχωρεί ούτε η νιότη του. Θα του μιλούσα για τις πολιτικές καταβολές αυτών των ανθρώπων και γι’ αυτά που έχουν κάνει. Θα του έδειχνα τα χαμένα νιάτα του Φύσσα, θα του θύμιζα ότι οι άνθρωποι αυτοί δικάζονται με την κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης. Αλήθεια, ξέρετε για ποιον λόγο καθυστερεί η δίκη τους; Όμως, πάνω απ’ όλα, θα του έλεγα ότι η πολιτική είναι σύνθεση και συμμετοχή. Χρυσή Αυγή σημαίνει ύβρις και απόρριψη. Ποιος θέλει να δώσει το πρόσωπό του σε μια ύβρι; »
Αναρωτιέμαι αν μετανιώσατε που μπήκατε στην κεντρική πολιτική σκηνή, στη Βουλή;
«Όχι, δεν μετάνιωσα καθόλου που μπήκα στην πολιτική, πώς σας ήρθε αυτή η ιδέα; Ήταν μια εμπειρία που ήμουν τυχερός και την έζησα, όσες πίκρες κι αν μου άφησε. Και μάλιστα, μπήκα σε μια περίοδο τόσο δύσκολη που ακόμα και η Αναστασία είχε διαφωνήσει με την επιλογή μου. Έλα όμως που εμένα με τραβάνε τα δύσκολα! Το 2012 υποψήφιος με το ΠΑΣΟΚ; Κάποιοι φίλοι μου έλεγαν ότι είμαι τρελός.»
Γιατί το κάνατε λοιπόν;
«Εγώ αισθανόμουν ότι έπρεπε να βγω μπροστά στα δύσκολο. Όμως κατάλαβα ότι δεν το έχω, δεν είμαι για την ενεργό πολιτική. Άλλα πράγματα είχα στο μυαλό μου και άλλα βρήκα.»
Θα έρθετε στην Ελλάδα για να ψηφίσετε στις επικείμενες εκλογές;
«Πείτε μου πότε θα γίνουν οι εκλογές, να σας πω τι θα κάνω! Μα, δεν είναι παράλογο να μην ξέρεις πότε θα γίνουν οι εκλογές; Και με την ευκαιρία, τώρα που το ζω δηλαδή, να προσθέσω και τη δική μου φωνή στο αίτημα για τη διευκόλυνση της ψήφου των αποδήμων. Τόσες χιλιάδες Έλληνες είμαστε στο Σικάγο, είναι κρίμα κι άδικο να μην μπορούμε να ψηφίσουμε. Ειδικά στα μεγάλα αστικά κέντρα η διαδικασία μπορεί να οργανωθεί σχετικά εύκολα. Βέβαια, για να πούμε την αλήθεια, έτσι όπως το βλέπω από μακριά θεωρώ λογικό οι πολιτικοί να μην εκτίθενται σε ψήφο ψηφοφόρων που δεν επηρεάζουν, δεν μπορούν να τους κάνουν ρουσφέτι. Τι να τάξεις στον ιδιοκτήτη εστιατορίου στο Σικάγο; Διορισμό; Πιστεύω ότι η καλύτερη ιδέα που έχει ακουστεί για το θέμα είναι να δοθούν κάποιες έδρες στους απόδημους.»
Τι θα ψηφίσετε στις επόμενες εκλογές;
«Ε, είναι προφανές. Θα στηρίξω το Κίνημα Αλλαγής.»
Ο καρκίνος είναι μια ασθένεια που σε ταπεινώνει, σε κάνει να χάσεις την προσωπικότητα και την ελευθερία σου. Στιγμές που εύχεσαι να έρθει ο θάνατος ως λύτρωση. Το αισθανθήκατε ποτέ αυτό ή είχατε μέχρι το τέλος πίστη σε ένα θαύμα που θα νικήσει το σώμα και την αρρώστια;
«Η χειρότερη μορφή του καρκίνου σε σκοτώνει, αλλά κάνει και τους δικούς σου να αργοπεθαίνουν. Κοιτάζουμε πάντα τον άνθρωπο στο κρεβάτι και καλά κάνουμε. Ας μην ξεχνάμε, όμως, κι αυτούς που είναι γύρω από το κρεβάτι. Και αυτοί με κομμάτια ζωής το πληρώνουν όλο αυτό. Με την Αναστασία, που λέτε, εξαντλήσαμε κάθε περιθώριο. Γι’ αυτό και νίκησε και τη στατιστική και έζησε πέρα από τις προγνώσεις. Δοκιμάσαμε οτιδήποτε υπήρχε, ως την τελευταία στιγμή. Και μετά άρχισε να σβήνει. Εκεί, ναι, ο θάνατος προβάλλει ως λύτρωση. Όχι για σένα που κρατάς τον σφυγμό του ανθρώπου σου, αλλά για τον ίδιο. Και μετά για τους άλλους, για την αγωνία τους. Η ζωή, ούτως ή άλλως, είχε τελειώσει. Ήταν μόνο μαρτύριο.»
